Mijn hond bijt, wat moet ik doen!
Een hond die bijt: daar wil geen enkele eigenaar aan denken natuurlijk.
Het doet zeer, het is beangstigend, je verliest het vertrouwen in je hond en je vraagt je af waarom hij dit doet.
Waarom bijt mijn hond?
Als eerste zie ik natuurlijk graag dat we in de voorkomen fase blijven hangen. Het bijten van een hond is niet fijn, maar hij doet dit niet zomaar. Hij doet het niet voor de lol, maar hij doet dit om zichzelf te beschermen. Beschermen tegen iets wat voor hem angst aanjaagt of pijn doet.
Een hond kan bijten uit een pijnreactie. Wanneer je hond ergens pijn heeft en jij of de dierenarts raakt dit aan, dan kan hij jou bijten in de hoop dat jij loslaat. In de hoop dat je afblijft van wat hem zeer doet. Dit kan ook samengaan met paniek; een hond kan in paniek zijn als hij plotseling pijn heeft en om zich heen gaan bijten om iedereen op afstand te houden, bang dat het erger wordt. Als je hond weet dat een bepaalde aanraking hem zeer doet – bijvoorbeeld aaien over zijn kop en oren terwijl hij een oorontsteking heeft – kan hij ook op die manier bijten om te zeggen: "Blijf van me af, het doet zeer."
Uit angst/onzekerheid. Een hond kan gaan bijten vanuit angst, zeker wanneer de hond het idee krijgt dat hij vastzit in een hoekje en geen kant op kan, of wanneer hij een flinke correctie krijgt. Angst kan dan de onderliggende emotie zijn om toch van zich af te bijten. Ook bij de dierenarts kan een hond bijten met de onderliggende emotie angst, omdat er bij de dierenarts vaak geen leuke dingen gebeuren. Bij de trimsalon precies hetzelfde; niet elke hond vindt die ervaring fijn.
Bijten vanuit beschermen van middelen: Een hond die zijn voer, slaapplek, speeltjes of botjes verdedigt, kan gaan bijten. De drang om te verdedigen wat van hem is, de angst dat iemand het gaat afpakken, zorgt ervoor dat hij dit gaat verdedigen. Dit kan tegenover andere huisdieren zijn, maar ook tegenover de eigenaar.
Territoriaal: Honden die bijten als iemand hun terrein opkomt. Hier kan ook bij honden een onzekere emotie de onderliggende oorzaak zijn. Je hebt echt de waak- en verdedigingshonden, maar je hebt ook honden die bang zijn voor vreemde mensen en daarom bijten om zichzelf te beschermen tegen die onbekende persoon.
Speels bijten/overprikkeling: Ik benoem deze ook even in deze blog, je hebt natuurlijk ook het speelse bijten nog. Vooral bij jongere honden zie je dit, wanneer de baasjes gaan stoeien met de hond of wanneer de tandenontwikkeling plaatsvindt. Wanneer de hond behoefte krijgt aan kauwen, zijn dat redenen waarom een hond kan bijten. Vaak horen we dat pups veel bijten; dit kan speels bijten zijn, maar is heel vaak overprikkeling. Net als de gekke vijf minuten of zoomies vaak een uiting zijn van overprikkeling, kan veel in kleren en handen happen bij jonge honden dit ook zijn
Waarschuwingssignalen:
Ja, geloof me of niet, maar de meeste honden bijten niet gelijk; ze laten vaak van tevoren signalen zien voordat ze gaan bijten. Een pijnreactie kan nog wel eens acuut bijten verklaren, omdat je hond een steek van pijn krijgt die heftig kan aanvoelen, wat ook een heftige reactie vanuit de hond kan geven. Waarschuwingssignalen kunnen overigens wel kleiner en minder opvallend zijn. Je hebt grommen; grommen is vaak een hele duidelijke. Grommen is echt een waarschuwing: tot hier en niet verder. Ga je er toch op in, dan is de kans erg groot dat de volgende stap van je hond bijten is. Andere signalen die een hond van tevoren kan laten zien zijn:
Oogwit tonen (je hond toont dan het grootste gedeelte van zijn oogwit).
Verstijven/bevriezen
Spierspanning
Haren overeind
Laag bij de grond
Staart opgetrokken (als dit vanuit angst is)
Oren naar achteren (vanuit angst)
Uitvalgedrag
Tanden ontbloten en natuurlijk grommen zoals hierboven al benoemd.
Snappen
Voorkomen is beter dan genezen:
Voorkomen is beter dan genezen, ik hoor je nu al denken: "Dat is makkelijk praten!" Maar ten alle tijden willen we natuurlijk voorkomen dat je hond gaat bijten. Weet dat je hond dit ook echt niet voor de lol doet, dus beide partijen zijn ongelukkig in deze situatie. Probeer de eerste signalen te zien of registreer de waarschuwings hap/snap die nog niet raak is al als iets waar je wat mee moet doen. Schakel hulp in van een professional, of je hond nu naar jou uithaalt, naar je visite of buiten op straat. Je wilt gewoon dat er geen ongelukken gebeuren. Ook als je hond bijvoorbeeld uitvalt naar fietsers, trek dan aan de bel. Want als de lijn een keer klapt en hij raakt los, rent hij erachteraan en wordt de fietser misschien wel gebeten. Professionele hulp kan ook een dierenarts of osteopaat zijn als de hond bijt vanuit pijn.
Bijten richting kinderen: Ik denk dat ik deze wel een van de belangrijkste vind. Als je vermoedt dat je hond spanning ervaart rondom je kind, stresssignalen laat zien en probeert te vluchten elke keer als jullie kind naar hem toe komt: schakel dan ook alsjeblieft professionele hulp in! Want een volwassene die gebeten wordt is al verschrikkelijk, maar een kind, daar moet je gewoon niet aan denken. Dus echt waar, kijk het niet aan, denk niet: "Dat doet die van mij niet," of "Zou die nooit doen." Nee, schakel hulp in; voorkomen is in deze zin nog vele malen belangrijker.
Wat te doen na een bijtincident:
Blijf kalm: Voor alle partijen helpt het het best als je rustig blijft. Dan kun je nadenken, handelen en hulp zoeken. Ook dit is makkelijker gezegd dan gedaan, want ieder lichaam reageert anders op adrenaline, maar dit helpt je wel het beste.
Veiligheid eerst: Haal de hond uit de situatie of haal jezelf uit de situatie. Afhankelijk van wat er is gebeurd en hoe, kun je ervoor kiezen om de hond even in de tuin te doen, in de bench te doen of zelf even de kamer te verlaten.
Schakel medische hulp in indien nodig. Ook hier zit weer zoveel verschil in; je kunt gebeten worden met niet meer dan tandafdrukken en een blauwe plek, of je moet echt naar het ziekenhuis toe.
Zoek professionele hulp: Schakel een gedragstherapeut in om samen met jou te kijken hoe en wat.
Beslis niet te snel en in hoge emotie: Dit is ook weer helemaal afhankelijk van de situatie, maar even ervan uitgaande dat je gebeten bent, maar niet naar het ziekenhuis hoeft. Dan heb je vaak op dat moment wel een deuk in je vertrouwen opgelopen. Bedenk waar het gedrag vandaan komt, eventueel samen met de gedragstherapeut. Laat het even rustig bezinken, breng desnoods je hond twee dagen naar een pension als je even bij moet komen van wat er is gebeurd, maar sta niet gelijk bij de dierenarts op de stoep. Heel veel dierenartsen laten niet zomaar een hond inslapen zonder onderzoek van een gedragstherapeut, maar je hebt ze er nog wel. Een hond laten inslapen kun je niet terugdraaien, dus weet je zeker dat je niet in 'the heat of the moment' reageert en daarna spijt krijgt.
Mijn verhaal:
Ik heb één keer een hele heftige bijtincident meegemaakt, een die vandaag de dag nog steeds op mijn netvlies staat en ik ook niet meer zomaar zal vergeten. Niet bij mijzelf overigens, tuurlijk ben ik wel eens een keer gebeten, maar niet zo heftig als dit incident. De gebeurtenis was miscommunicatie; de hond deed waarvoor hij gefokt was: zijn terrein verdedigen. De impact was zo groot dat een ziekenhuis wel aan te pas kwam. Ik neem bijtincidenten niet lichtelijk; je moet altijd kijken waar het vandaan komt en je moet hopen dat het bij jou niet gebeurt.
Wil jij hulp met jouw hond, plan dan een gratis kennismakingsgesprek in en ik laat weten waar ik je mee kan helpen:
Neem hier direct contact op met Hond in Evenwicht
