Wandelen met twee contactpunten.
Wandelen met twee contactpunten ik doe het met regelmatig en wat bedoel ik hier nu mee. Je hebt eigenlijk een riem met aan beide uiteinde een musketon die je bij de hond op twee plekken kan bevestigen. Ik klik vaak een op tuig en 1 op halsband en ik ga je uitleggen waarom.
Maar hoe zit met de lange lijn?
Tuurlijk, ik ben zelf ook een grote voorstander van wandelen met een lange lijn. Je geeft je hond wat meer ruimte, hij kan lekker struinen en snuffelen zoveel hij wil. Het trekken aan de lijn wordt vaak al een stuk minder als je met een lange lijn loopt, omdat je hond meer ruimte krijgt en meer zijn eigen tempo kan bepalen. Alleen, er zijn momenten dat ik een lange lijn, of zelfs een hond alleen aan zijn tuig, wat onhandig vind.
Honden die bijvoorbeeld ook met een lange lijn jou voorttrekken, die echt eerst moeten leren wandelen zonder trekken. Onoverzichtelijke plekken waar je je hond korter bij je wilt hebben. Drukke plekken, bijvoorbeeld in de stad of het centrum, hondenscholen. Plekken waar je net wat meer controle wilt hebben.Dan kun je je afvragen waarom je op deze plek wandelt, of je moet meer met lichaamstaal doen. Ik vind persoonlijk de lijn hierin gewoon handig. Ondertussen hebben onze honden geleerd om aan een hondenlijn te wandelen, en als jij er normaal mee omgaat, kan je hond dit ook prima hebben.
Over het algemeen ben ik voorstander van wandelen aan een tuig, omdat het de keel, slokdarm en luchtpijp van de hond vrijlaat (even uitgaande van een goed afstelbaar tuig). Alleen het nadeel met een tuig, zeker als je andere honden wilt passeren of als je met een hond langs eet-kraampjes moet lopen, is dat hij met de musketon op het tuig nog best wat lengte over heeft van hals en kop om opzij te bewegen, ook al heb je de lijn kort en het lijf van je hond dicht bij je. Je zult merken dat hij nog best ver opzij kan reiken. Op het moment dat je een halsband aandoet, is die ruimte al een stuk korter, dan kan hij hoogstens alleen zijn kop nog opzij doen. Ik vind het in deze situaties dan handig om de tweede musketon op de halsband te klikken. Dan kan ik de hond nog net wat dichterbij mij houden, kan ik net wat beter passeren wat ik tegenkom of hem net beter korter bij me pakken als ik een bocht om ga, en daarna kan ik dat deel van de lijn loslaten om hem daarna weer aan het tuig te hebben.
Het teugel effect.
Een ander voordeel van werken met twee contactpunten is het teugeleffect dat je creëert, net als bij paarden. Je hebt de hond op twee plekken aan de lijn en je creëert een soort teugel om de hond beter te begeleiden, te sturen en soms ook beter te houden. Bij grote, sterke honden kan dit namelijk zeker heel handig zijn om ze beter te houden. Je kunt hem namelijk makkelijker in twee handen vasthouden. Tuurlijk ben ik voorstander van dat je ook de grote, sterke honden leert te wandelen zonder trekken, maar als je zegt: 'Het gaat eigenlijk altijd goed, behalve als hij een kat ziet of behalve als hij die ene hond ziet,' vind ik het alsnog heel belangrijk dat je hem kunt houden als hij gaat.
Voorbeeld uit de praktijk: Ik liep een paar jaar geleden bij ons achter het huis. Ik loop tussen twee huizen door, dan kom je op een open stuk met aan beide kanten gras en dan moet ik door een steegje heen. Op het gras stond een vrouw met twee honden. In de ene hand had ze een labrador aan een uitloopriem (flexlijn), aan de andere kant een Duitse dog. Nu stond alleen de Duitse dog op het pad en zij om het hoekje. De Duitse dog zag mij en mijn honden dus eerder aankomen dan zij, en zij werd met een verrassingseffect achter haar hond aan gelanceerd. De combinatie van tuig, flexlijn en dat ze het niet zag aankomen, maakte dat ze echt een aantal meter achter haar hond aan vloog. In deze situaties zou ze hem beter hebben kunnen houden als hij niet aan een flexlijn zat en niet op het pad stond, en zij op het gras (zie filmpje). En ze kon hem waarschijnlijk ook beter hebben gehouden als hij een halsband en tuig om had, met aan beide kanten de lijn vastgeklikt.
Met het teugeleffect kun je hem remmen op zijn tuig, maar aan de kant van de halsband sneller omdraaien. Zo haal je hem uit balans als hij naar voren springt, je haalt de focus makkelijker weg van datgene waar hij naar kijkt. Ik zie mensen de afstand met hun hond wel eens vergroten als ze de hond alleen aan een tuig hebben, maar terwijl ze achteruit lopen, blijft de hond nog steeds kijken. Dan kost het je veel meer moeite dan als je de aandacht kunt afwenden.
Wil je hier meer over weten of wil je ook aan de slag met jouw hond. Plan dan een gratis kennismakingsgesprek in en ik bespreek met jouw hoe ik je kan helpen en het passend aanbod.
Neem hier direct contact op met Hond in Evenwicht