Wie traint nou wie?

Hond binnen en buiten:

Terwijl ze tegen mij een verhaal vertelde over de hond en het samen wandelen buiten, stond ze op en deed ze de buitendeur voor de hond open. Ze ging weer zitten en twee minuten later stond ze weer op, maar nu om de hond weer binnen te laten. Dit riedeltje herhaalde zich een paar keer, totdat ik aan haar vroeg: ‘Hoe vaak heb je nu de deur al open gedaan?’

‘Oh ja, dat doe ik voor hem als hij naar buiten wil. Daarna wil hij weer naar buiten.’ Nu ben je nu dus al 5 keer opgestaan om de deur op te doen. Sterker nog, de laatste keer liep die niet eens de tuin in, maar draaide hij meteen om en stond weer voor de deur. ‘Ja, ik doe altijd de deur voor hem open, omdat hij het niet zelf kan.’ Waarop ik zeg dat ik dat uiteraard begrijp, maar nu speelt hij eerder een spelletje met je. Dat komt omdat je met mij in gesprek bent. Laat hem nou een keer binnen en kijk wat hij doet. Hij gaat blaffen en dan sta jij weer op om de deur open te doen.

​​​​​Wie traint nou wie?

Heb je door waar hij mee bezig is? Hij wil aandacht van jou en bedenkt zijn eigen manier om deze aandacht te krijgen. In het gesprek kwam naar boven dat de hond nog meer strategieën had bedacht om aandacht te krijgen, bijvoorbeeld het krabben aan de kast waar zijn lekkere snoepjes in liggen. Hierbij krijgt hij weer aandacht omdat je opstaat om hem iets lekkers te geven uit de kast.

De hond leert nu ‘als ik dit doe, dan is dat het vervolg erop’. Bijvoorbeeld door het blaffen bij de tuindeur, krabben aan de kast of op zijn rug liggen voor buikkriebels. Zonder dat de eigenaren het door hadden, gingen ze in op wat de hond wilde en dat was op dat moment aandacht. Hij bepaalde wanneer hij aandacht wilde en ook wanneer niet.

Negatieve aandacht is ook aandacht.

‘Wat is daar nou zo erg aan?’ hoor ik je denken. Op het moment dat de hond de aandacht die hij op dat moment wilde niet kreeg, werd zijn gedrag erger. Hij ging harder blaffen of nog vervelender bij de kastdeur graven. Als de eigenaren er iets van zeiden, hield het niet op. Even later probeerde de hond het namelijk nog een keer. Negatieve aandacht is ook aandacht. Dit is bij kinderen, maar ook zeker bij honden en dieren in het algemeen. Vaak is het dan ook zo dat als jij het niet-gewenste gedrag negeert, dat de hond vanzelf weer iets vindt om het nog een keer te proberen. Hij blijft net zolang bezig totdat je iets doet. Dan heeft de hond gewonnen en houdt hij het de volgende keer nog langer vol. Degene met de langste adem wint in dit spelletje, maar als de hond iets doet wat hij niet mag, is het moeilijker om dat te blijven negeren.  

Hoe is jet ontstaan?

Honden zijn slimme dieren en vaak heb je zelf niet eens door wat er gebeurt. Je wordt zo meegenomen in het gedrag dat iemand van buitenaf je er op moet wijzen wat er gebeurt. Het is een algemene manier van leren. Doe ik dit, dan is dit het resultaat. Vaak is het niet eens zo begonnen als een hond die dit doet om jouw aandacht.

Stel we pakken de kast vol lekkers. De hond heeft een keer geroken langs die deur en gedacht ‘dit ruikt goed, dus hier zit wat lekkers in’. Met zijn pootje heeft hij geprobeerd de deur open te maken. Op dat moment vond jij het schattig, want ‘oh hij wilt een snackje’. Je staat op, loopt naar de kast en pakt er iets lekkers voor hem uit. Je hond leert ‘hey als ik dit doe dan krijg ik iets lekkers’. Voor je het weet sta je gemiddeld 1 keer per dag op en loop je naar de kast om wat lekkers te pakken. Als je hem negeert, krabt hij alleen maar harder aan de deur en is de lak er vanaf. 

Ander voorbeeld; je hond had buikpijn en wilde de tuin in omdat hij heel nodig moet. Hij heeft geleerd dat hij het niet binnen mag doen, maar er is geen tijd om naar buiten te gaan. Hij wordt wat onrustig, loopt zenuwachtig heen en weer bij de achter deur, blaft een keer en uiteindelijk denk jij wat is er aan de hand en je doet de deur open. Hij kan eindelijk naar buiten. Ik neem aan dat ik de rest van dit riedeltje niet meer hoef uit te leggen.

Sommige dingen die je leert, leer je in 1 keer. Bij andere dingen heb je misschien wat meer tijd nodig. De kast waar het lekkers in zit, heb jij als kind ook na 1 keer al door. De wiskunde som oplossen kost misschien meer tijd. Zo geldt het ook voor je hond en met bepaalde gedragingen.

Je Moet slimmer zijn dan je hond.

Geloof me, dit gaat je 9 van de 10 keer niet lukken. Je hebt het zelf vaak niet eens door wanneer je hond jou traint totdat iemand anders zegt wat er gebeurd. Ik zie deze voorbeelden heel vaak en kan mensen erop wijzen. Tegelijkertijd zullen ook mijn honden mij vast wel dingen hebben geleerd wat hun beter uitkomt en soms laat je het ook gewoon zo, want het is zo schattig. Op het moment dat het vervelend wordt, ga je er wat aan doen. Probeer bijvoorbeeld iets anders te bedenken om het gedrag om te buigen. Sta bijvoorbeeld op en loop je naar de keuken als je hond aan de deur krabt. Je zegt niks tegen de hond en je doet alsof er niks aan de hand is, maar je loopt wel naar de keuken waardoor hij denkt ‘hey wat doe jij nou’. Hierdoor vergeet hij wat hij in eerste instantie aan het doen was en kan het aan de deur krabbelen af nemen (ik zeg kan, want het blijft natuurlijk wel een hele leuke kast) of je gaat hem totaal iets anders aanleren. Op het moment dat hij naar de deur toe loopt, kan je hem bij je roepen en naar zijn kussen brengen. Oefen de ‘plaats’ oefening en geef dan wat lekkers uit die kast. Zo leert hij niet meer aan die deur te krabbelen, maar dat als hij rustig op zijn plaats gaat liggen dat hij wat lekkers krijgt. Ik noem nu even een voorbeeld, maar er zijn heel veel ideeën die je in zulke situaties kan toepassen.

Zit jij met een lastige situatie en kom je er niet aan uit? Leg jouw probleem uit aan mij in een (gratis) telefoongesprek. Plan het gesprek in via onderstaande link en ik denk met je mee aan een oplossing.

Neem hier direct contact op met Hond in Evenwicht

/contact.html