Wandel nou eens echt samen met jouw hond.

Stap nou eens de deur uit en blijf eens met jouw gedachten bij jouw hond. Ga nou eens niet op je telefoon zitten, muziek luisteren of een podcast. Wandel nou eens met je hond. Kijk eens wat die doet, observeer hem eens. Bevestig dat je hem ziet als hij naar je kijkt.

Veel mensen hebben het zo druk dat ze de hond wel uitlaten, maar ondertussen met 100 andere dingen tegelijk bezig zijn. Ze zijn aan het appen of bellen, ze luisteren muziek of naar een podcast of nemen zelf een podcast op als ze aan wandelen zijn met de hond. Sommigen zijn aan het vloggen of maken alleen maar foto’s en filmpjes via hun telefoon, weliswaar van hun hond. We zijn aan het kletsen met degene die altijd samen met jou mee wandelt, want zo kunnen de honden gezellig samen spelen.  Als we dat niet aan doen zijn, zijn we in onze gedachten wel met honderd – duizend dingen bezig.  Je hond vraagt maar 1 ding van je, ben ook eens met mij bezig.

Kijk eens terug naar jouw dag. Hoe ziet jouw gemiddelde dag eruit?

Je staat op, verzorgt jezelf, laat de hond uit en gaat naar het werk. Je komt thuis , je laat de hond uit je gaat koken eten, nog even relaxen en je laat de hond uit voor je naar bed gaat.  Dit is even een voorbeeld van hoe voor veel mensen hun dag eruit ziet. Oké, veel drukker misschien en met meer details erin, maar het is wel waar het op neer komt. Weinig tijd voor de hond op de wandelingen na en heel misschien mag hij in de avond nog even bij jou op de bank liggen terwijl je tv aan het kijken bent. Denk nu eens na, hoeveel uur ben je in gedachten bij jouw hond? Hoeveel uur ben je aan kijken wat hij doet, wat hij wilt en wat hij je laat zien?  Er ging een tijdje terug een filmpje op Facebook rond over waarom honden gelukkiger waren dan wij mensen. Je zag bij de hond een gedachtenballon waarin hij niet verder dacht dan aan het moment van wandelen met de baas en dat de baas een gedachtenballon had met alle drukke dingen waar hij aan dacht.

Geloof het of niet maar je hond voelt het als je niet met je gedachten erbij bent en het is eigenlijk gewoon een afwezigheidsgevoel dat hij van je krijgt. Het is net of je gesprek met iemand aan voeren bent en diegene is in gedachten totaal ergens anders. Met het resultaat hij hoort je niet en ziet je niet.  Jouw hond krijgt dit gevoel elke wandeling als jullie samen op pad zijn en jij druk bezig bent met van alles en nog wat.

We leven in een drukke maatschappij, een gehaaste maatschappij. We zijn altijd wel met van alles bezig. We werken, sporten, zijn bezig met gezond voor onszelf zorgen, maar we genieten te weinig. We pakken te weinig onze rust.

Als je nou met jezelf afspreekt dat die 3 of 4 keer per dag dat je je hond uitlaat even nergens anders aan denkt dan je hond en het moment waarin je bent. Je kan de omgeving in de gaten houden, gevaren zien, maar daarna weer terug met je gedachten naar je hond en kijk dan eens hoe ontspannen de wandeling voor je wordt. Je maakt je hond blij als je bewust ziet wat hij doet.

Ik heb ontzettend zelfstandige honden, die zich prima zouden redden zonder mijn aandacht. Ik heb het geprobeerd om een podcast te luisteren met de avondronde als er niemand aan komt, maar vond het niks. Ik kon niet horen wat er in de omgeving gebeurde (zelfs niet goed genoeg met 1 oortje) en onbewust was ik dan een beetje geïrriteerd dat ze niet doorliepen, want ik zat in een lekkere flow met luisteren van de podcast.  Dit komt omdat je ergens naar aan het luisteren bent en je focus moeilijker op meerdere dingen tegelijk kan doen. Het kan wel maar dan lever je half werk bij allebei.  Dus ik heb liever de volledige focus bij mijn honden. Betekent het nooit dat ik niet samen loop met andere mensen? Ja tuurlijk wel, maar ik merk wel dat ik soms maar half luister omdat mijn focus op de honden ligt.  Zeker als ik echt even moet opletten wat er gebeurt en dat is eerder als ze loslopen dan aangelijnd.  Toen Dakota voorheen wel is losliep, kon ik echt halverwege iemands verhaal omdraaien en weglopen om eerst Dakota aan te lijnen omdat ik verderop een paard zag lopen en ik haar voor wilde zijn.